Οι ελληνικές εξαγωγές συρρικνώθηκαν τον Ιανουάριο κατά 8,3% έναντι ενός έτους νωρίτερα, καταγράφοντας μία από τις μεγαλύτερες πτώσεις των τελευταίων ετών (διάγραμμα 1).
Διάγραμμα 1
Το ανησυχητικό, ωστόσο, δεν είναι τόσο αυτή καθ’ αυτή η πτώση του Ιανουαρίου όσο το ότι οι ελληνικές εξαγωγές έχουν μπει σε πτωτική τροχιά από το 2012, διασπώντας πτωτικά την πολυετή ανοδική τάση τους ήδη από τα μέσα του 2014 και επιβεβαιώνοντας την κίνηση του κάτω από αυτήν έκτοτε και για πρώτη φορά από τη διεθνή κρίση του 2008-2009 (διάγραμμα 2).
Και σα να μην έφτανε αυτό, οι ελληνικές εξαγωγές βρίσκονται, πλέον, στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2011 ενώ μόλις για δεύτερη φορά στα τελευταία 15 χρόνια η τιμή τους έχει βρεθεί κάτω και από τις χαμηλότερες εκτιμήσεις (διάγραμμα 3) με την ανάλυση της τάση τους να προβλέπει περαιτέρω συρρίκνωση τους (διάγραμμα 4).
Διάγραμμα 3
Διάγραμμα 4
Τί συμβαίνει, λοιπόν, με την Ελλάδα και γιατί οι εξαγωγές της βουλιάζουν; Αν μη τί άλλο η εσωτερική υποτίμηση ως αποτέλεσμα της λιτότητας δε θα έπρεπε να έχει κάνει τη χώρα περισσότερο ανταγωνιστική, όπως ακριβώς υπόσχονται τα Μνημόνια;
Στον παρακάτω χάρτη φαίνονται οι κύριοι εμπορικοί εταίροι της Ελλάδας και δη αυτοί που εισάγουν τα περισσότερα προϊόντα της. Στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται η Τουρκία, η Γερμανία, η Κύπρος, τα Αραβικά Εμιράτα αλλά και η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, τα Σκόπια, η Βουλγαρία και φυσικά η ΕΕ εν συνόλω.
Εξετάζοντας κάθε μία από τις παραπάνω χώρες ως προς το συνολικό όγκο εισαγωγών τους παρατηρούμε ότι η μείωση των ελληνικών εξαγωγών συσχετίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με τη μείωση των δικών τους εισαγωγών, όχι ειδικά απέναντι στην Ελλάδα αλλά γενικότερα απέναντι σε όλες τις χώρες. Δηλαδή, η βουτιά των ελληνικών εξαγωγών έχει να κάνει, σε μεγάλο βαθμό, με την αντίστοιχη βουτιά στις εισαγωγές των κύριων εμπορικών εταίρων της (διαγράμματα 5-9)
Διάγραμμα 5
Διάγραμμα 6
Διάγραμμα 7
Διάγραμμα 8
Διάγραμμα 9
Από τα παραπάνω, λοιπόν, προκύπτει πως η πραγματική αιτία που δικαιολογεί, τουλάχιστον, την πτωτική τάση των ελληνικών εξαγωγών από το 2012 και μετά είναι η συρρίκνωση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για εισαγωγές. Μία συρρίκνωση που αποτυπώνεται στην τάση των μεγαλύτερων κρατών του κόσμου όπως των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας της Γερμανίας, της Ινδίας αλλά και μικρότερων όπως της Τουρκίας. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που η πορεία και των δικών τους εξαγωγών, είναι παρόμοια με αυτήν των ελληνικών (διαγράμματα 10-15).
Έτσι, η τάση συρρίκνωσης των εξαγωγών είναι διεθνές φαινόμενο, ενός κόσμου που βρίσκεται σε έναν παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο, με το κάθε κράτος να προσπαθεί να εξασφαλίσει ένα κομμάτι της υπό συρρίκνωση πίτας του διεθνούς εμπορίου μέσω της υποτίμησης του νομίσματος του, οδηγώντας, τελικά, την παγκόσμια οικονομία και το διεθνές εμπόριο σε περισσότερη συρρίκνωση.
Παρόλα αυτά, μπορεί η πτωτική τάση των ελληνικών εξαγωγών να εξηγείται από τις διεθνείς συνθήκες αλλά η ένταση ρεκόρ της μείωσης τους θα πρέπει να αναζητηθεί σε εγχώριους παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι η αποτυχία της συνταγής των Μνημονίων που υποτίθεται ότι μέσω της εσωτερικής υποτίμησης θα ενίσχυε την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Ένας άλλος, πιο πρόσφατος, είναι τα capital controls. Ο συνδυασμός των παραπάνω έχει φέρει την Ελλάδα ουραγό στην ανάπτυξη του ρυθμού των εξαγωγών της υπονομεύοντας την προσπάθεια της για ανάρρωση και αυξάνοντας τις πιθανότητες αυτή να είναι πιο αργή, όταν, έρθει.
Διάγραμμα 10
Διάγραμμα 11
Διάγραμμα 12
Διάγραμμα 13
Διάγραμμα 14
Διάγραμμα 15
analitis.gr
